Pomoc dla ofiar stalkingu – z których rad skorzystać? A które lepiej sobie darować? Kogo poprosić o pomoc w sprawie o nękanie.
Pomoc dla ofiar stalkingu może być mądra, poparta doświadczeniem i wiedzą. Albo przypadkowa i głupia.
Jestem użytkownikiem Internetu, czytam nie tylko blogi czy artykuły, ale też komentarze do nich, na przykład na Facebooku. I poraża mnie lekkość z jaką inni dają rady ofiarom stalkingu. Rady nieprzemyślane i często po prostu głupie. Co gorsze, chyba niektórzy pokrzywdzeni naprawdę z tych rad korzystają i publikują dane stalkerów, ich wizerunek na portalach społecznościowych. Mając to wszystko na uwadze postanowiłam napisać o tym, czego ofiary uporczywego nękania robić nie powinni. Przyczynkiem oczywiście jest sprawa Państwa Małyszów, która została opisana przez wiele portali m.in. przez naTemat.pl. Niewtajemniczonych odsyłam do artykułu: „Ta dziewczyna strasznie się pogubiła, była bardzo pokrzywdzona przez życie”. Oto druga twarz stalkerki rodziny Małyszów
Pod artykułem dotyczącym stalkingu na Facebooku jedna z czytelniczek wyraziła pogląd, że jest za publikowaniem wizerunku nękaczy, żeby się wszyscy dowiedzieli – mówiąc oględnie- kto zacz. To nie jest pomoc dla ofiar stalkingu. Taka rada jest absolutnie zła.
Pacyfikując ten pomysł wyjaśniam, że publikowanie danych stalkera bez jego zgody (czy to imienia i nazwiska, czy wizerunku) to prosta droga do pozwu o naruszenie jego dóbr osobistych. Jak stanowi bowiem przepis art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, rozpowszechnianie wizerunku wymaga zezwolenia osoby na nim przedstawionej. Jeśli zatem ofiara chce się narazić na odpowiedzialność cywilną i ponosić koszty np. zadośćuczynienia, to rzeczywiście może zrobić taki krok i rozpowszechniać publicznie dane swojego prześladowcy. Ja takiego rozwiązania swoim klientom nie rekomenduję.
Rozumiem, że żona Pana Małysza była zdesperowana i publikując wizerunek stalkerki działała pod wpływem emocji. Ale wpis na Facebooku usunęła dość szybko i chyba miał w tym swoje zasługi jej prawnik. Co może świadczyć o tym, że została poinformowana o możliwych negatywnych skutkach swoich działań.
Innym pomysłem internatów na walkę ze stalkerami jest „uprzyjemnienie im życia w sieci”. Bez względu jak zinterpretujemy słowo „uprzyjemnić”, to metodę tę odraczam tak samo jak pierwszą. Abstrahując od tego co pisałam tutaj: Kim jest stalker? Jak się bronić przed nękaczem?, że najlepiej stalkerowi okazywać obojętność, nie odpisywać, nie wdawać się w dyskusje, to sami możemy się narazić na zarzut nękania.
Bardzo często w kancelarii słyszę też od klientów, że już zdążyli poinformować swojego nękacza, że idą do prawnika i że „zrobią im sprawę karną”. Takie groźby też odradzam, bo mogą zostać potraktowane jako bezprawne. Zgodnie z art. 115 § 12 kodeksu karnego groźbą bezprawną jest zarówno groźba, o której mowa w art. 190, jak i groźba spowodowania postępowania karnego lub rozgłoszenia wiadomości uwłaczającej czci zagrożonego lub jego osoby najbliższej. Nie stanowi groźby zapowiedź spowodowania postępowania karnego, jeżeli ma ona jedynie na celu ochronę prawa naruszonego przestępstwem.
Czym innym jest poinformowanie prześladowcy, że jego czyny naruszają prywatność i mogą naruszać konkretne przepisy. A czym innym jest grożenie mu. Dlatego najlepiej wystosować pismo do sprawcy wzywające go do zaprzestania nękania. Jak to zrobić? Przeczytasz o tym tutaj: Jak wezwać stalkera do zaprzestania nękania?
I na koniec coś, w co po prostu wręcz trudno uwierzyć… Na portalu plotek.pl jeden z czytelników podzielił się „radą”, jaką otrzymał w jego sprawie od policjantów. Jeśli wierzyć internaucie, to rada brzmiała: nie wchodzić do Internetu i nie czytać.
Moim zdaniem powinno być wręcz odwrotnie, bo dopiero zaznajomienie się z treścią wpisów na temat ofiary, zebranie dowodów (chociażby poprzez zrobienie kopii wpisów), czyli generalnie wiedza na temat przestępstwa pozwala na walkę z nim. Wszystkim pokrzywdzonym przestępstwem uporczywego nękania, którzy zostali odesłani przez policjantów z przysłowiowym kwitkiem, radzę się nie poddawać i zamiast ustnie zgłaszać przestępstwo, napisać zawiadomienie. I wysłać je listem poleconym. Do prokuratury.
Pomocą ofiarom nękania zajmuję się od wielu lat. Mam wiedzę i doświadczenie poparte setkami spraw o stalking. Pisze zarówno wezwanie do stalkerów o zaprzestanie nękania, jak również zawiadomienia o przestępstwie z art. 190a kodeksu karnego. Reprezentuję pokrzywdzonych podczas przesłuchania w prokuraturze i policji, a także na rozprawach. Jeśli borykasz się ze stalkingiem, możesz skorzystać z rad zawartych na tym bogu.
Wykonanie strony: 