Odpowiedzialność cywilna za uporczywe nękanie, czyli: czy można wnieść pozew za naruszenie dóbr osobistych spowodowanych stalkingiem; jak uzyskać zadośćuczynienia za nękanie telefonami.
Sprawy dotyczące nękania to nie tylko sprawy z zakresu prawa karnego. Oczywiście, kwestia odpowiedzialności karnej za to przestępstwo została uregulowana w kodeksie karnym. Jednak są również inne przepisy, na podstawie których sprawca stalkingu może ponosić odpowiedzialność cywilną. Dziś będzie zatem o pozwie za nękanie, za naruszenie dóbr osobistych spowodowanych stalkingiem. Oraz o możliwości uzyskania pieniędzy za nękanie telefonami.
Jedna z takich spraw cywilnych toczyła się przed Sądem Okręgowym w Warszawie. Stan faktyczny, w wielkim skrócie, wyglądał następująco.
Powód (czyli osoba która wniosła pozew), mężczyzna o inicjałach K. D., posiadał telefon komórkowy, na który otrzymywał wiadomości sms od banku. Strona pozwaną (czyli przeciwnikiem) w tym procesie był właśnie ten bank. I teraz uwaga, powód nigdy nie był klientem pozwanego. Natomiast klientem tego banku był inny mężczyzna, który miał mieć włączoną sms serwis. Okazało się, że do bankowego systemu jako numer telefonu tego drugiego mężczyzny został omyłkowo wprowadzony numer powoda.
Bank od listopada 2010 r. przesyłał na telefon komórkowy powoda krótkie wiadomości tekstowe ze swojego serwisu, a dotyczące osoby trzeciej. Wiadomości dotyczyły np. stanu rachunku. Powód chciał wyjaśnić sytuację, zawiadamiał bank, także na piśmie, że smsy, które dostaje nie dotyczą jego osoby.
Co ciekawe, pracownicy banku najpierw twierdzili, że problem za chwilę zostanie rozwiązany. Potem oświadczyli, iż w tym okresie bank nie wysyłał żadnej wiadomości sms na numer telefonu powoda.
Jak nie trudno się domyślić, nękanie trwało nadal, a bank nic nie robił by ten problem rozwiązać.
Jeśli chcesz wiedzieć więcej na temat znamion uporczywego nękania, przeczytaj ten wpis: Uporczywe nękanie- czyli ile musi trwać aby uznać je za przestępstwo.
W końcu, w kwietniu 2011 roku, mężczyzna złożył pozew za nękanie do sądu okręgowego. Mężczyzna zażądał m.in. zakazania pozwanemu bankowi w trybie natychmiastowym przesyłania na jego telefon komórkowy krótkich wiadomości tekstowych. Sprawa toczyła się ponad 2 lata. Przesłuchano kilku świadków, przeprowadzono dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu teleinformatyki.
Wyrok, jaki zapadł, był niekorzystny dla banku. Sąd bowiem nakazał bankowi przesłanie powodowi oświadczenia, że „bank przeprasza Pana K. D. za naruszenie Jego dóbr osobistych, w szczególności przez naruszenie Jego prawa do prywatności poprzez ustawiczne nękanie go krótkimi wiadomościami tekstowymi przysyłanymi na telefon komórkowy Pana K. D.”. Sąd nakazał wystosować takie oświadczenie w terminie 30 dni od uprawomocnienia się wyroku.
W uzasadnieniu wyroku można przeczytać, że postępowanie banku miało znamiona nękania, tj. uporczywego i niechcianego niepokojenia. A to stanowiło naruszenie dóbr osobistych powoda poprzez pozbawienie go spokoju i bezpieczeństwa. Sposób postępowania banku względem K. D. niewątpliwe był bezprawny. Sąd zauważył, iż K. D. nie jest w jakikolwiek sposób związany z pozwanym bankiem, nigdy nie zawierał z pozwanym bankiem żadnej umowy kredytowej, nie posiada również w pozwanym banku żadnych rachunków bankowych. Powód czuł się nękany otrzymywaniem przez ponad rok wiadomości tekstowych dotyczących rachunku bankowego osoby trzeciej.
Sąd słusznie zauważył, że powód wielokrotnie prosił bank, aby ten zaprzestał nękać go wiadomościami tekstowymi. Jednak pomimo powyższych próśb, natężenie przychodzących wiadomości tekstowych było bardzo duże.
Oprócz wskazanych powyżej przeprosin, sąd zasądził również od banku odszkodowanie za nękanie na rzecz powoda tj. kwotę 2.000 zł. Tu warto zaznaczyć, że powód żądał kwoty kilkukrotnie większej, bowiem chciał zasądzenia na jego rzecz zadośćuczynienia za naruszenie dóbr osobistych w wysokości 9.999 zł. Sąd jednak uznał, że byłaby ona wygórowana. Sąd uznał, że kwota dwóch tysięcy zrekompensuje straty moralne, jakie powód poniósł w związku z bezprawnymi działaniami banku.
Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 13 listopada 2013 roku, który opisałam powyżej, można znaleźć tutaj: wyrok, zadośćuczynienie za naruszenie dóbr osobistych spowodowane nękaniem.
Na podstawie powyżej sprawy można wyciągnąć następujące wnioski:
Więcej na temat zadośćuczynienia za stalking w postępowaniu karnym pisałam tutaj: Zadośćuczynienie za stalking.
Powyższe informacje stanowią opis stanu prawnego na dzień publikacji i nie są poradą prawną w indywidualnej sprawie. Stan prawny od opublikowania może ulec zmianie. Kancelaria nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie wpisu w celu rozwiązania problemów prawnych. W przypadku wątpliwości zapraszam do kontaktu.